Διανύουμε την χειρότερη οικονομική,κοινωνική και πολιτική περίοδο από την μεταπολίτευση και μετά.Καθημερινά όλοι μας ερχόμαστε αντιμέτωποι με μία πραγματικότητα τόσο σκληρή που δυσκολευόμασταν ακόμα και να την φανταστούμε.Επιχειρισιακές συμβάσεις,μαζικές απολύσεις,ελλαστικοποιήση της εργασίας,μειώσεις μισθών, κόψιμο επιδομάτων,κλείσιμο επιχειρήσεων ενώ παράλληλα η ακρίβεια σε αγαθά πρώτης ανάγκης γίνετε ανεξέλεγκτη με ρυθμούς ανάπτυξης στο μηδέν.
Η ανικανότητα των κυβερνητικών σχημάτων να διοικήσουν σωστά και προς όφελος του λαού ήταν πάντα συνυφασμένη με την σύναψη πελατειακών σχέσεων με τους πολίτες-ψηφοφόρους την υπέρμετρη κατασπατάληση του δημοσίου χρήματος υον διορισμό κομματικών συνδικαλιστών -εργατοπατέρων, τις μίζες,την διαφθορά,την αδιαφάνεια και την πλήρη απαξίωση του δημοσίου βιόυ,χαϊδέυοντας πάντα τις τράπεζες τα αφεντικά και το ντόπιο κεφάλαιο.Έτσι με τις ευλογίες του κοινοβουλευτισμού οδηγηθήκαμε στην πλήρη διάλυση του κράτους πρόνοιας καταρρακώνοντας την παιδεία,την υγεία,το δικαίωμα των ίσων ευκαιριών.
Το μνημόνιο υπογράφηκε με όρους υποτελειακούς υποδουλώνοντας την χώρα στους δανειστές της,παραχωρωντας ακόμη και την εθνική της κυριαρχεία στην τρόικα ΔΝΤ.Σημειώνεται ότι,ακόμα και ο προδότης,δοσίλογος-κατοχικός πρωθυπουργός Τσολάκογλου αρνήθηκε να παραχωρήσει το δικαίωμα της εθνικής κυριαρχίας όταν υπέγραφε την παράδωση της χώρας στους γερμανούς κατακτητές το 1941.Με την υπογραφή του μνημονιού ξεκινάει η λεηλασία της χώρας που βγάζει στο σφυρί τη δημόσια περιουσία και ζητάει απο τον λαό να πληρώσει τον λογαριασμό,με την εφαρμογή σκληρών αντιλαϊκων μέτρων που δεν πρόκειται να φέρουν κανένα αποτέλεσμα.
Η πολιτική στάση των ευρωπαίων <<εταιριών>> και δανειστών συνεχώς σκληραίνει με την απαίτηση για εφαρμογή και νέων μέτρων που θα φέρουν την χαριστική βολή στην χώρα δημιουργώντας τις προϋποθέσεις για το μεγάλο ξεπούλημα και τις ιδιοτικοποιήσεις.
Είναι ανίκανοι και ανεπιθύμητοι.
Η λαϊκη αγανάκτηση όμως φέρνει τον κόσμο στις πλατείες να εκφράσει την απόγνωση του και την οργή του,να διαδηλώσει,να αυτοργανώθει και να συναποφασίσει το μέλλον του.
Οι συνθήκες έχουν ωριμάσει,δεν χρειάζεται να βασιζόμαστε σε κόμματα που ορίζουν αυθαίρετα τις ζωές μας.Στηρίζουμε τις ορίζοντιες μορφές οργάνωσης την αυτοδιαχείριση και την συνεχή αυτοκριτική και αναδιαμόρφωση της κοινής μας πορείας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου